Bartuc Christopher Faust

Ad: Bartuc Christopher Faust

Yaş: 14

Meslek: Öğrenci

Memleket: Almanya

Lakap: Bart…


İkinci Dünya Savaşı başlarında o zaman ki aile reisi dedeleri tarafından alınan kararla Hitler'in yanında oldular. Hitler'in yükselişinde büyük rol oynayan aile muggle'ların gözü önünde kendini bu denli gösteren sayılı ailelerden biri, belki de tek aileydi. Halk savaş sırasında Faust'ların özel yetenekleri olduğunu biliyordu ama büyücü olabilecekleri hiç birinin aklına gelmemişti. Nazi Almanya'sının en safkan ailesi olarak Hitler'e yakın, en yakın insanlardılar.

İkinci Dünya Savaşı sırasında Hitler'i düşürmek isteyenler sokak kenarında, mezarlıklarda ya da denizin kayaları dövdüğü uçurumların diplerinde ölü bulunuyor, geriye sadece bir Faust'un birakabileceği izler kalıyordu. O devirlerde ölen 5 kişiden 4'ü Faust ellerinde yitiyor ve kimse tarafından bilinmese de Faust ellerinde can buluyordu. İmperius lanetini belki onlar bulmamıştı ama bulandan çok daha iyi kullanıyorlardı. Bir efsaneye göre yarattıkları dev ölüler ordusu Polonya nüfusu kadardı. Ölüler Ordusu yatmış yeni nesil Faust'ların onları bulmasını bekliyordu.

Hitler bir gözünü bu güçlü safkan Faust müttefiklerinin üzerinde tutuyordu. Paranormal silahların öneminide Faust'lar sayesinde anlamış, bütün bilim adamlarını bu işe yoğunlaştırmıştı. Dünyanın kaderini büyücülerin çizeceğini fark etmişti Hitler. Faust'larda kaderi kendileri çizmek için kalemlerini her zaman keskin tutuyorlardı. Kâğıdı yırtmadan yazacak, Kalbi fark ettirmeden sökecek kadar keskin...

Hitler Almanya'sına, Kaos'a ve Safkanlığa yaptıkları üstün hizmetler sonucu kasalarını hayallerin çok ötesinde doldurmuşlardı. Ünleri Almanya dışına taşmış, Tüm insanlık Faust adından korkar ve tiksinir olmuştu. Büyük güçlerine rağmen bir gece ansızın o kayıtlara intahar olarak geçen suikastle yok oldular. Küçük oğlun görevlendirildiği suikast geride tanık bırakmamak içindi. Çok fazla şey biliyordu ve açıklaması Faust ailesine çok şeye bedel olurdu. Ama cani küçük oğla kişinin ölümü yetmezdi. Acı çekmeli, ağlamalıydı. Crucio lanetini ne kadar kullandığı bilinmez küçük oğlun ama hayallerinin çok ötesindeki bu acıyla boğuşmak, aklı zaten ucu ucuna yerinde olan adamı delirtmişti. Dizleri üstüne çöküp yanındaki ölü karısına baktı. Eli, kendi uğraşları sonucu kurulan silah fabrikalarında üretilen Alman Luger'ine uzandı. 30 Nisan 1945 Hitler yeraltı sığınağında karısıyla beraber intihar ederek öldü...


Bartuc’un Gözünden Faust Ailesi


Faust ailesi Bartuc’a doğumundan itibaren damarlarında akan saf necromancer kanını ve onu nasıl kullanabileceğini öğretmişlerdi. Aslında yaşantısında bu ailede doğup bu kanı taşımanın bir lanet olduğunu binlerce kez kendisine söylemişti fakat bir insanın ailesini reddetmesi kendisini reddetmesi demekti onun için. Hogwards’dan gelen mektupla ailede bir gelenek olan “Sınav”a girdi. Aslında bu “Sınav” o kadar da abartılacak bir şey değildi, bir Faust’tan beklenen tek şey, okula davet mektubunu aldıktan sonra bir “Ölüm” görmesiydi. Genellikle babası yada yakın akrabaları tarafından gözlerinin önünde öldürülen bir insanı izleyip sonsuza dek lanetlenmiş hissetmekti Sınav denilen şey. Bu Sınavı geçmenin mükafatı ise, tarif edilemeyecek bir güçtü, her Faust ailesi bireyi, babaları tarafından yapılmış “Unutulmayan Geçmiş” ile onurlandırılırdı eğer sınavı geçerse. Normal bir büyücü için bu asayı yapabilmek tanrı vergisi bir yetenek gerektirirdi ve bu tanrı vergisi yetenek Faust ailesinin tüm erkek çocuklarında mevcut olurdu, yeter ki onu uyandırmayı başarabilsin. Babaları kendisi ve kardeşi Walerion için tam olarak dört tel “Thestral” saçı kopartmıştı ki her bir teli için kopardığı hayvanı öldürmesi gerekmiştir, “Thestral” denilen yaratık yalnızca ölümü gören büyücüler tarafından görülebilirdi ve babaları kendi sınavını ilk seferde verip bir Thestral öldürmek için yıllarca kendini sanatına adamıştı. Bartuc’un sınavı onun ruhunda gerçekten tamir edilemez derecede yaralar açmıştı, onun gördüğü ölüm kendi amcasının, öz amcası Gabriel’in ölümüydü. Babasının aksine amcası bu ailenin geleneklerini önemsemiyordu, aileden çıkan sayılı Ravenclawdan biriydi kendisi ve karanlık tarafa aşırı bir nefreti vardı. Bartuc Hogwards’tan mektubunu alınca babası ona Sınav’a gireceğini söylemişti fakat Bartuc’un bilmediği bu Sınav denen şeyin ne olduğuydu. O zamanlar bilmiyordu yapması gereken şeyi, sadece bekliyordu babasının evinden ayrılacağı günü. Ailede önemli bir gelenek de büyücülük okuluna davet edilen birey, sonsuza dek kendi evine yerleşirdi. Ailenin sahip olduğu onlarca yapıt-ki her biri birbirinden farklı büyüklüklerdedir- arasından rastgele bir yer verilirdi bireye ve ailesinin zenginliğinin kendisine düşen kısmı Grinngots’daki kendine ayrılmış bölüme transfer edilirdi. Böylece bir Faust olarak ailesinin geleneklerini kendi çocuklarına geçirebilecekti.

Bartuc babasının evinden ayrılmadan bir gün önce amcası onunla vedalaşmaya gelmişti kendi evinden, bir veda konuşmasından çok Bartuc’a önünde uzanan hayatın kötülüklerinden bahsediyordu o gece amcası birçok geceler konuştukları gibi konuştu ama bu sefer biraz daha ısrarcıydı, “Senin içinde bir katil yok Bartuc, sen benim yeğenimsin ve adım gibi eminim ki aydınlıkta yürümenin karanlıklarda gizlenmekten daha fevkalade olduğunu biliyorsun, içinde bir yerlerde Bartuc, tek yapman gereken amcana güvenmek.” Bu sözler Bartuc’un kafasını karıştırıyordu çünkü bir yanı gerçekten de amcasına hak veriyordu. Amcası bunları söyledikten sonra odanın kapısı açıldı ve kahverengi gözlerinden mezarlığın soğuğu yayılan babası elinde tuttuğu “Unutulmayan Geçmiş”i öz kardeşine çevirip “Crucio” lanetiyle saatlerce Bartuc’un gözü önünde işkence etti, babasının yüzünde affedici bir ifade yoktu hatta sorgular bir ifade yada hayal kırıklığı da yoktu yalnızca ailesinin geleneklerini tehdit eden bir yabancıya duyulabilecek bir öfke okunuyordu yüzünden ve son darbeyi vurmadan önce Bartuc amcasının ona son bir kez baktığını ve tebessüm ettiğini gördü. “Avada Kedavra” derken babası, Bartuc’un tüm organları donmuş nefes bile alamaz olmuştu, “Sınavı geçtin oğlum”babasının sesi kulaklarına binlerce eşek arısı vızıltısı gibi geliyordu, nasıl bir adam kendi kardeşini öldürürdü ki? Sonra önüne yeşil kurdeleli bir zarf bırakıp odadan çıktı babası.

Zarfın içinden düşen anahtar aslında kağıtta ne yazdığını anlatıyordu ona, yeni evi, yuvası. Ev diye hayal ettiği yerin ahırdan bozma bir kulübe olduğunu görünce hayal kırıklığı yaşadı fakat bu küçük kulübenin karşısında bulunan mezarlık onu gerçekten yuvasında hissettirmişti.

Ruhsal Portre

Ailenin büyük çocuğudur. Hogwards'a başlayana kadar kardeşini sürekli korumaya çalışmıştır ve bu Bartuc'u korumacı biri yapmıştır, değer verdiği kişileri sonuna kadar destekler. Ailesinin yanındayken kardeşiyle yaptıkları haylazlıklar dışında dışarı çıkmayı sevmezdi ve çıktığında ise en çok gittiği yer Evlerinin karşısında bulunan mezarlıktı. Hogwards'a gelene kadar asosyal bir kişilikti ama yeni okulunda arkadaşlık kurmak ona kolay gelmişti.

Fiziksel Portre

Siyah saç
Mavi göz
1.86 boy