Ek...

Konu: Ek... Salı Eyl. 15, 2009 12:14 am

Kişiler: Stewie Amadeus, Holly Blair Byford...
Zaman: Cuma akşamı
Yer: Göl Kenarı
Kurgu: Stewie'nin iksir dersinde anlaştığı kız tarafından ekilmesi ve ardından Holly ile karşılaşmaları....

RP IN

Konu: Geri: Ek... Salı Eyl. 15, 2009 1:15 am

Büyük Salon' dan büyük bir hışımla çıktı. Ayaklarını yere çarparak Hogwarts' tan çıktı. Çok sinirliydi, çünkü arkadaşı denemeyecek kadar önemsiz bir kız üzerine balkabağı suyu dökmüştü. Blair ise doğal olarak ona tüm gücüyle bağırmış ve onu pişman etmişti. Tüm bunları düşünürken okulun ön tarafındaki göle doğru yürüyordu. Hava kararmıştı, ama hala önünü rahatlıkla görüyordu. Yürürken bir şarkı mırıldanmaya başlamıştı. Sessizlikte adımlarının sesini oldukça net duyuyordu. İçinden "Neden teknolojik aletler bu okulda çalışmaz ki?" diye yakındı. Cevabı çok basitti, fazlasıyla sihir olduğu için teknoloji sıfırdı. Şu an telefonunun çalışması için her şeyi verebilirdi. Sinirli olunca kesinlikle çok huysuz oluyordu. Gölün pürüzsüz yüzeyi artık daha net görünüyordu. Ağaçlarla birlikte harika bir uyum oluşturuyordu. Bir ağacın kenarına gitti ve formasına bir daha baktı. Sonunda kurumuştu lanet olası balkabağı suyu. Yanındaki ağacın kenarına oturdu ve göle bakmaya başladı. Kızı düşünmemeye çalışıyordu ama kendine engel olamıyordu. Bu kadar iğrenç bir olayın o kadar öğrencini önünde olması kesinlikle aşağılayıcıydı. Kızın on bin kere özür dilemesine rağmen Blair onu pişman etmeyi unutmamıştı. Sonra da herkesi arkasında bırakarak okuldan çıkmıştı. Bundan sonra kız onun ölüm listesinde yer alacaktı, zavallı. Gözüne yerdeki kurumuş dallardan birini kestirdi. Çok küçük bir parçayı eline aldı ve onu soymaya başladı. Ne yapsa bilemiyordu bir türlü, bu yüzden buna başvurmuştu. İnsan sesleri duymaya başlamıştı, nereden geldiğini anlamak için etrafına bakınıyordu. Kimseyi görememişti, ayağa kalktı ve ağacın etrafını dolaşmaya başladı. Sağına bakınca etrafına bakınan bir çocuk gördü. Uzun boylu ve zayıftı ama yüzünü tam olarak göremiyordu. Gözlerini kıstı ve daha dikkatli baktı. Şimdi görebiliyordu, bu trende karşısında oturan çocuktu, ismini hatırlayamıyordu bile. Onunla hiç konuşmamıştı yol boyunca. Sempatik bir yüzü vardı, insanlara kendini kolaylıkla sevdirebilecek bir tipe benziyordu. Hatırladığı kadarıyla dalgalı kahverengi saçları ve koyu mavi gözleri vardı. Blair görünmeyi istemiyordu, şu an kimseyle uğraşacak halde değildi. Kimseyle konuşmak istemiyordu. Bu yüzden ağacın arkasına geçti ve sırtını oraya yasladı. Bir süre sonra korktuğu şey başına gelmişti, çocuk onu faketmiş ve yanına gelmişti. Fazlasıyla sevimli yüzüyle Blair' e bakıyordu. Blair gözlerini devirdi ve içinden "Olamaz." dedi.

Konu: Geri: Ek... Salı Eyl. 15, 2009 2:26 am

Büyük bir zevkle Büyük Salon'dan çıkıp Göl Kenarı'na iksir dersinde anlaştığı kızla buluşmak için geliyordu Stewie. Yüzünde tebessümler açıyordu adeta; Göl Kenarı'na geldiğinde ortalıkta kimseleri göremedi. Orada tek başına kalmıştı; gölün pürüssüz yüzeyiyle bütünleşen ağaçlar ve geceyi aydınlatan dolunayla baş başa kalmıştı Stewie arazide. Etrafına bakındı belki o kızı göremiyordur diye ama ortalıkta kimse yoktu. Bomboş arazide herhalde onu farkedebilirdi. O boş boş etrafı seyrederken bir çıtırtı duydu ve hemen o yöne doğru çevirdi başını. "Kim var orada?" dedi kısık bir sesle. Sonra sesin geldiği yöne doğru ilerledi boş arazide. Yaklaştıkça kızın -bunu yaklaşınca anladı- yüz hatları belirginleşiyordu. Kızın kim olduğunu anlamak pek güç olmamıştı; trende onunla hiç konuşmayıp boş boş etrafı seyreden kızdı bu. Adını bilmiyordu; daha doğrusu o söylememişti. Stewie ona doğru yaklaştıkça güzel yüzü meydana çıkıyordu. Ona doğru giderken kız bir şey fısıldayıp yüzünü ekşitti. Stewie bunun onun yanına gitmesinden kaynaklı olduğunu biliyordu ama inadına ona doğru gitmeye devam ediyordu, yüzündeki çarpık ve muzip gülümseme onu ele veriyordu.

Kıza doğru yaklaştı ve ağacın yanına -aynı zamanda kızın yanına- oturdu. Daha sonra gülümseyerek "Ben başka birini bekliyordum ama siz de olabilirsiniz güzel bayan." dedi Stewie yüzsüzce. Bazen kendine bile hayret ediyordu, eğer aynı hareket ona yapılsa kötü sonuçlar elde edebilirdi karşısındaki ama o şuan bu hareketi bir başkasına yapmaktan zevk ve mutluluk duyuyordu. Kızın daha vereceği tepki gelmeden kolunu onun arkasına doğru attı ve onun yüzüne baktı. Bu hareketiyle sınırları zorluyordu ve yiyeceği azarı da tahmin edebiliyordu. Neden bu kadar mazoşist davranıyordu anlamıyordu, anlamak da istemiyordu. O bu yaptıklarından zevk duyarken Holly'nin vereceği tepkiyi bekliyordu.

Konu: Geri: Ek... Salı Eyl. 15, 2009 3:22 am

Çocuk onun yanına gelmişti ve insanı sinir edecek bir şekilde gülümsüyordu. "Ben başka birini bekliyordum ama siz de olabilirsiniz güzel bayan." demişti. Blair' in delirtmek ister gibi, Blair böyle tiplerden kesinlikle hoşlanmazdı. Kafasına bir tane geçirmek istedi ama kendine engel oluyordu. Çocuk kesinlikle yüzsüz ve sapıkça bir görünüm yaratıyordu. Blair ağzını açmamıştı ki çocuk kolunu onun arkasına attı. Blair çocuğa kötü bir bakış fırlattı ve elini arkasından çekti. "Galiba kızların seni hemen kabul etmelerine çok alışmışsın." dedi. Çocuğun yüzü asılınca Blair keyiflendi. Bunun olması Blair' e zevk veriyordu. İnsanlar üzülünce o bir şekilde mutlu oluyordu. Bu da onun farkıydı. Onunla doğru düzgün arkadaş olmayı deneyecekti. Gerçi çocukta arkadaşlık kavramı biraz garipti. "Adın... Galiba Stewie' ydi değil mi? diye sordu. Stewie' nin adını sonunda hatırlamıştı. Stewie' nin gözlerine bilmiş bir şekilde bakarak "Kız arkadaşın sanırım seni ekti. Ya da kız arkadaşların mı demeliyim?" diye sordu. Stewie' nin ne yaptığını elbette biliyordu. Kimse onun kaç kız arkadaşı olduğu sayamazdı. Aynı anda on kızı birden idare ederdi. Kibirliydi de, Blair gibi. Kızların onu sevmesinin tek nedeni sempatik olmasıydı. Ah, tabi bir de gereğinden fazla bebeksi, yakışıklı yüzü vardı. Böyle şeyler hiç bir zaman Blair' i etkilememişti, hala da etkilemiyordu. O insanlar hakkında kötü düşünmeyi seven birisiydi. Bu yüzden insanlar üzerinde soğuk ve mesafeli bir etki bırakırdı. Bu da onun gizemli görünmesini sağlardı, ki bu Blair' in tam da istediği şeydi. Gizemli olmanın çekiciliği arttırdığını düşünüyordu. Doğruydu da, okuldaki erkeklerden çoğu bir dönem ondan hoşlanmıştı. Blair ise sadece bir kaçına yüz vermişti. Nedeni erkekleri kibirli, aldatıcı ve yalan söylemeyi başaramayan insanlar olarak düşünmesiydi.

Konu: Geri: Ek... Salı Eyl. 15, 2009 5:30 am

Stewie onun saf ve temiz yüzüne bakarken kız koluyla Stewie 'nin şimdi belinde olan elini aldı ve Stewie' nin bedeninin yanına koydu. Rahatsız olduğu apaçık belliydi ve Stewie' ye yemeğin içinde kıl görmüş insan gibi tiksintiyle bakıyordu. Stewie ise ona tüm sempatikliğiyle gülümsüyor hiçbir şey demiyordu; kozlarını sona bırakmak onunda hakkıydı, ne de olsa son gülen iyi gülermiş. "Galiba kızların seni hemen kabul etmelerine çok alışmışsın." dedi Stewie' ye. Stewie birden bu lafa bozulmuştu ve suratı asılmıştı. Ondan bu cevabı beklemiyordu doğrusu, terslemek yerine daha da beterini yapmıştı ama daha sonra kendini toparladı ve "Ah, evet. Benim cazibeme kendilerini fazlasıyla kaptırıyorlar" dedi kendini beğenmiş bir tavırla, hatta bugüne kadar o tavrın sergilenen en yüksek seviyeye çıkabilecek bir şekilde. Holly ona pis pis bakıyordu ve Stewie bundan zevk duymaya devam ediyordu. Bazı kızlara kızmak ne kadar da yakışıyordu böyle, Holly' de bunlardan biriydi herhalde. "Adın... Galiba Stewie idi değil mi?" dedi. Stewie 'evet' anlamında başını salladı. Kız arkadaşça davranmaya çalıştıkça Stewie bu durumu suistimal ediyordu. Her zaman bunu yapmamış mıydı zaten; bazı kızlar ona arkadaşça davranmaya çalışırken onlarla ilişki kurmaya çalışmıştı çoğunlukla. Acaba Holly’ yle de mi böyle bir şey düşünüyordu? Yoksa bu defasında davranışlarının aksine onunla normal bir arkadaş mı olacaktı? O bu iki seçenek arasında seçim yapmaya çalışırken –arada ‘aslında her ikisi de olabilir’ diye düşünse de- Holly yüzünün arasında muhteşem bir şekilde parlayan kırmızı dudaklarını araladı. “Kız arkadaşın sanırım seni ekti. Ya da kız arkadaşların mı demeliyim?” dedi Stewie’ nin gözlerine bilmiş bir şekilde bakarken. Stewie buna ufak bir kahkaha patlatmakla yetindi. Aslında evet, dediği olmuştu ama bunu neden karşısındaki hoş bayana söyleyip kendini ezik duruma geçirsin ki? Üstelik karşısındaki kişilik onun böyle bir açığını yakalamaya çalışırken; o ise kahkahasını bastırmaya çalışır gibi yaparak “E.. Ekilmek mi? Sen dalga geçiyorsun sanırım; bugüne kadar hiç kimseden duydun mu Stewie Amadeus bir kız tarafından ekilmiş. Gerçekten çok şakacısın.” dedi kahkahasını zar zor durdurarak. Ardından Holly’ nin yüzüne baktı; kin ve nefret doluydu ama Stewie aldırmıyordu bile. Yalnızca onu seyrediyordu ve ardından göle döndü ve bir taş attı, taşın gölde zıplamasını seyrederken konuşmaya başladı. “Peki, senin adın ne? Herhalde bana adını söyleyeceksindir.” dedi ve ona imalı bir bakış fırlattı. Kararını vermişti, onunla ilk başta normal iki insanın edeceği türden arkadaş muhabbeti edecekti ama daha sonra duruma göre karar verecekti. Şimdilik en iyisi buydu, çünkü kızları tanırdı ve bu kızın diğer şekilde kanabileceğini hiç sanmıyordu. Gözlerinden okunan kin ve nefret duygusu onu apaçık bu yola sürüklemişti. Stewie ona doğru bakarken ondan gelecek yanıtı sabırsızlıkla bekledi. Aslında ismin pek de önemi yoktu, sizce de öyle değil mi?

Konu: Geri: Ek... Salı Eyl. 15, 2009 11:00 pm

Stewie, Blair' in lafı karşısında yüzünü asmıştı ama hemen toparlandı. Kendini beğenmiş bir tavırla "Ah, evet. Benim cazibeme kendilerini fazlasıyla kaptırıyorlar" dedi. Blair kaşlarını alay eder gibi havaya kaldırdı ve içinden 'kendini beğenmiş' dedi. Blair Stewie' ye adını sorunca Stewie başını sallamakla yetindi. Demek ki Blair doğru hatırlamıştı. Stewie' ye bilmiş bir şekilde baktı ve “Kız arkadaşın sanırım seni ekti. Ya da kız arkadaşların mı demeliyim?” diye sordu. Bundan zevk alıyordu, iğneleyici konuşmalardan. Stewie gülüşü kadar gıcık kahkahasıyla “E.. Ekilmek mi? Sen dalga geçiyorsun sanırım; bugüne kadar hiç kimseden duydun mu Stewie Amadeus bir kız tarafından ekilmiş. Gerçekten çok şakacısın.” dedi. Blair buna gülmekle yetindi. Sahte, masum bir ifade takınarak "Ekildin ama yoksa bu saatte neden buraya geldin ki? diye sordu. İşte şimdi sohbet zevkli bir hal almıştı Blair için. Stewie Blair' e bakmayı sürdürüyordu sonra bir taş aldı ve göle fırlattı. Blair sessizce taşın su üzerinde zıplamasını izledi. “Peki, senin adın ne? Herhalde bana adını söyleyeceksindir.” dedi. Blair ilk ismini her zamanki gibi söylemedi. "Blair." demekle yetindi. İlk ismini kimseye söylemezdi, çünkü onu hiç sevmiyordu. Annesi de bunu bile bile Blair' e Holly diye seslenirdi. Blair düşüncelerinden sıyrıldı ve göle bakmayı sürdürdü. Stewie' nin yanında olduğu tamamen aklından çıkmıştı. Saate bakınca zamanın ne kadar da yavaş geçtiğini gördü. Stewie geleli sadece beş dakika olmuştu. Onun yanında olduğunu hatırlamasına rağmen konuşmadı yine de. Eğer bir şey söyleyecek olursa Stewie' nin ukala cevaplarından birini duyacağını biliyordu. Onun bir şeyler söylemesini beklemeye başladı.

Konu: Geri: Ek... Çarş. Eyl. 16, 2009 2:09 am

"Blair" dedi Stewie'nin yanında duran genç kız, Stewie'ye göre yanıt oldukça kısa olmuştu. Soyadını bile söylememişti; ama Stewie hiçbir şey demedi ve onu izledi. Blair... Değişik bir isimdi, Stewie isminin anlamını düşündü ama bir anlam çıkaramadı. Ardından Blair' a baktı, hiçbir şey yapmadan öylece gölü seyrediyordu. Stewie de yapacak bir şeyler bulamamıştı açıkçası. Normalde olsa çenesi düşerdi ama nedense Blair onu susturmayı başarabilmişti. Gölün eşsiz manzarasaıyla bütünleşen ağaçlarının birinden düşen dalı aldı elinde oynamaya başladı. Dalla o kadar çok ilgilenmişti ki dal artık iflah olmaz bir biçimde incelmişti. Stewie onu karanlıkta rengi pek belli olmayan yemyeşil çimenlerin üstüne bıraktı sakince ve ardından Blair' a döndü. "Sanırım seviyorsun." dedi kaşlarını kaldırarak. Uyuşukluğunu cümlelerde de gösterirdi, çoğunlukla kurduğu cümleleri tam bitirmediği gibi şimdi de bu huyunu göstermişti. Ama yüzünü Blair' a döndüğünde onun anlamadığını belirten anlamsız bakışlarını gördü. Neden hiçbir zaman tüm yaptıkları, söyledikleri tam olarak anlaşılmazdı ki. Bir kere de anlamayan o olsaydı keşke, ki bunu genellikle yapıyordu kızlarla geçirdiği vakitlerde ama... Bu kadar zekilik gerçekten başa belaydı, insanın başına gelince anlıyordu. "Sessizliği diyorum. Sanırım çok seviyorun sessiz olmayı." dedi onu yargılarcasına, karşısında duran bir mahkum gibi kısa cümlelerle ona soru soruyordu. "Yarım saat oldu ama senden bir çıt yok." dedi alaylı bir sesle ve ardından yılışık bir biçimde elini onun yanağına götürdü. Hafifçe dokundu elinin tersiyle kızın soğuktan üşümüş yanaklarına. Stewie ona doğru döndü ve sessizce -hatta çok sessizce- "Üşümüşsün.." dedi ve hemen çok çevikçe bir hareketle sırtındaki pelerini çıkartıp onun sırtına attı ve ardından tüm saf duygularıyla -bunu Blair'a karşın yapmıyordu- ona iki koluyla birlikte sarıldı sımsıkı. Hissettiği duygular bambaşkaydı, Stewie bugüne dek bu duygularla hiçbir kıza sarılmamıştı, galiba bu ilk olacaktı. Ona sımsıkı -kaburgalarını kırabilecek kadar sıkı- sarılmaya devam ederken Blair' ın ne tepki vereceğini merak ediyordu. Bunu yanlış anlamasını istemezdi...

Konu: Geri: Ek... Çarş. Eyl. 16, 2009 3:53 am

Stewie yerden kırık bir dal almıştı. Dalla ilgileniyordu, uzun süre bu işi sürdürmüştü. En sonunda dalı bir kenara fırlattı, dal karanlık çimenlerde gözden kayboldu. Dalın çıkardığı ses, sessizliği bozmaya yetmişti. Stewie şu an burada olmasaydı, Blair büyük ihtimalle ortak salonda olurdu. Geciktirdiği birkaç ödevini bitirmek için elbette. Stewie Blair' e döndü ve "Sanırım seviyorsun." dedi. Blair neden bahsettiğini anlamamıştı başını ona çevirdi ve "Neyi?" diye sordu. Gölün etrafında kimsenin kalmadığını farketmişti. Tüm kasları da uyuşmuştu, soğuktan olmalıydı. Gerçi havanın soğuk olduğunu hissetmiyordu bile. "Sessizliği diyorum. Sanırım çok seviyorun sessiz olmayı." dedi. Blair başını hayır anlamında salladı. "Sadece kötü bir gün ve balkabağı suyu." dedi. "Yarım saat oldu ama senden bir çıt yok." dedi, Blair' i yargılıyormuş gibiydi. Blair bundan hiç hoşlanmıştı ama kendini ağzını açacak gibi hissetmiyordu. Hava artık tamamen karanlıktı, serin bir rüzgar esiyordu. Stewie uzun parmaklarını Blair' in yanağına dokundurdu. Blair onun sıcak elini hissedince ürperdi. Katılaşmış ve donmuş yanağına sıcak bir elin değmesi harikaydı. Ama değen kişi Stewie olunca fark oluyordu elbet, sıcaklık yerine sinir hissediliyordu. Blair' in ağzını açmaya fırsatı olmadan Stewie konuşmuştu. "Üşümüşsün.." dedi sessizce. Blair ağzını açacakken kendini Stewie' nin kollarında bulmuştu birden. Stewie önce pelerinini çıkarmış ve onu Blair' in omuzlarına atmıştı. Sonra da ona sıkı sıkı sarılmaya başlamıştı. Saniyeler geçtikçe daha sıkı sarılmaya başlıyordu. Blair geri çekilmeye çalıştım ama gücü yetmemişti. Sert bir sesle "Dur." dedi. Stewie' nin şaşırmış yüzüne baktı, pelerini sırtından çıkardı ve Stewie' ye attı. Stewie yakalamıştı, Blair ise arkasına bakmadan okulun yolunu tuttu. Stewie' yi arkasında bırakmıştı ama yolun yarısında durdu. Kolundaki balkabağı suyu lekesiyle okula gidemezdi, kimsenin onu böyle görmesine izin vermezdi. Tam bir komediydi. Arkasına bakınca Stewie' yi gördü ve yavaşça onun yanına gitti. Hiçbir şey söylemedi, söylese zaten Stewie yerlere yatarak gülerdi kesin. "Bu halde gidemem." dedi kolunu göstererek. Ne diyeceğini bilmiyordu, tahmin bile edemiyordu. Yüzünde çarpık bir gülümseme vardı.

Konu: Geri: Ek... Perş. Eyl. 17, 2009 5:27 pm

"Dur."
Holly'nin sesiyle kendine gelen Stewie onun komutu üzerine şaşırarak ona bakmıştı ve ardından onun isteği üzerine onu sımsıkı saran kollarını gevşetmiş ve onu serbest bırakmıştı. Stewie kollarını geri çekene kadar Blair Stewie'nin ona üşümemesi için verdiği siyah pelerini üstünden atmıştı, Stewie pelerini yere düşüp kirlenmeden Blair'in sertçe attığı bu nesneyi tuttu ve ardından ona bakakaldı. Blair onun bu davranışına sinirlenmiş olacak ki hemen ayağa kalktı ve gölden uzaklaşarak Hogwarts arazisinde ufak adımlarını atmaya başladı. Stewie hiçbir şey diyemeden öylece bakakalmıştı; aklında binlerce yanıt bulmayan soru vardı. Acaba onu yanlış mı anlamıştı? Aslında yanlış anlaşılmayacak gibi de değildi, özellikle bu davranış Stewie'den gelince işler daha da karışıyordu. Stewie'nin iyi niyetle yaptığı şeyler hep kötü sonuçlanmak zorunda mıydı? O bunları düşünürken şiddetle ilerleyen Blair' in durduğunu gördü. Stewie ona doğru gidip bu davranışı için özür dileyecekti ama sonra vazgeçti; özür dilemesi gereken kişi oydu; Blair. Daha sonra Stewie'ye doğru hızlıca yürümeye başladı, sert adımlarının şiddetini yerde oturan Stewie çimlerdeki hareketlerden anlayabiliyordu. Stewie hafiften hafiften sırıtıyordu; Blair'in ondan özür dileyeceğini sanıyordu galiba. Ama Blair onun düşüncelerini tepe taklak edecek bir davranış gösterdi.

"Bu halde gidemem." dedi Blair Stewie'ye kolunu göstererek. Ah, öyle ya, bugün Blair' la burada karşılaşmalarının sebebi bu balkabağı suyuydu. Bunu düşününce hafif bir kahkaha patlattı; Blair onun eline düşmüştü ve Stewie'den yardım istiyordu. Ne kadar da muhteşem bir manzaraydı, Stewie bunun resminin olmasını o kadar çok isterdi ki. Daha sonra kaşlarını alaycı bir şekilde çatarak muzipçe gülümsedi ve ardından "Immm... Aslında bunu sana vermeli miyim, bilmiyorum; netice de biraz evvel bunu üstümden atan ben değildim." dedi Stewie. Blair' in çaresiz kalmış suratını görmek ona zevk veriyordu; bu harikaydı. Bu lafı üzerine suratı çaresizlikle beraber kinle de sarmalanmış olan Blair' a baktı ve "Ama bunu yine de sana vereceğim, merak etme." dedi ve pelerini tam kucağından alıp ona uzatacakken durdu ve aklına muzurca bir fikir geldi. Bunu daha önce nasıl da düşünememişti? Stewie eline aldığı pelerini bıraktı ve Blair'a bakarak "Hayatta herşey karşılıklı B. Belki ufak bir davranışın, tüm okula daha fazla rezil olmanı gerektirmez..." dedi ve yanağını öpülmeyi beklemek üzere ona doğru uzattı. Blair'ın pelerini almak için onu mecburen öpeceğini biliyordu.

Ah, Stewie... Ne zaman akıllanacaktı?

Konu: Geri: Ek... Perş. Eyl. 17, 2009 6:31 pm

Blair’ in lafı üzerine Stewie bir kahkaha attı. Blair ise yüzünde kindar ama masum bir ifadeyle Stewie’ ye bakıyordu. Stewie ise alaycı bakışlarıyla Blair’ e bakıyordu. Sonunda konuşmaya başladı. ” Immm... Aslında bunu sana vermeli miyim, bilmiyorum; netice de biraz evvel bunu üstümden atan ben değildim.” dedi. Blair ise ona çaresizce baktı. Eninde sonunda pelerini vereceğini biliyordu çünkü Blair istediğini mutlaka alırdı. "Ama bunu yine de sana vereceğim, merak etme." dedi ve pelerini Blair’ e uzattı. Blair ellerini uzattı ama Stewie pelerini geri çekti. Bilmiş sesiyle Hayatta herşey karşılıklı B. Belki ufak bir davranışın, tüm okula daha fazla rezil olmanı gerektirmez..." dedi ve yanağını ona doğru çevirdi. Blair’ in ağzı açık kalmıştı, Stewie’ yi öpmek mi? Ah, olamaz diye düşündü. Çaresiz ve mutsuz bir sesle ”Bana bunu yapma.” dedi. Blair’ in yüzü asılmıştı, ne yapsa bilemiyordu. Kin dolu bir şekilde Stewie’ ye bakıyordu. Hızlı bir şekilde pelerini almaya çalıştı ama Stewie onu havaya kaldırarak ulaşmasını engelledi. Etrafına baktı kimseyi göremeyince hızlı bir şekilde Stewie’ nin yanağını öptü. Stewie pelerini indirince onu elinden kaptı ve üzerine geçirdi. Kaşlarını çatarak Stewie’ nin zevkten değişik bir hal almış yüzüne bakıyordu. Blair’ i çaresiz bırakmak hoşuna gidiyordu. Blair sert bir sesle ”Bir daha karşıma çıkarsan kötü olur Stewie Amadeus.” dedi. Onun fazlasıyla sinir edici hareketlerin arkasına bırakmak ve okula dönmek istiyordu. Hem gece koridorlarda gezinmek yasaktı. Yakalanırsa Gryffindor’ dan en az elli puan giderdi. Arkasını döndü ve okula yürümeye başladı. Stewie de okula gidiyordu, onun varlığı umursamayarak yürümeye devam etti. Yatakhaneye ulaştığında doğruca banyoya gitti ve balkabağı suyunu iyice temizledi. Pelerini ise çantasına koydu, yarın geri verebilirdi.

RP Bitmiştir