İlk Heyecan

Konu: İlk Heyecan Salı Eyl. 08, 2009 2:47 pm

Kişiler: Allen Jacques Harth, Claire Trisha Bullock

Kurgu: Knockturn yolunda barda atışan Allen ve Claire buraya gelir...

Zaman: Günümüzden 5 - 6 ay önce.

Konu: Geri: İlk Heyecan Çarş. Eyl. 09, 2009 12:07 pm

Knockturn yolundaki artık kaçıncı olduğunu bile unuttuğu atışmalarından sonra rezillik çıkmasını istemediğinden Claire'i alıp cisimlenen Allen aklında beliren ilk yere gelmişti - Almanya sınırındaki Kara orman. Buraya sık sık avlanmaya gelirdi, normal bir insan için oldukça tehlikeli bir mekandı aslında. Ancak ne o, ne de Claire 'normal insan' statüsüne girmeyeceği için bu pek bir sorun olmazdı. Doğanın, yağmurun altında biraz daha bulanıklaşmış renklerine bakarken, bu aptalı neden buraya getirdiğini biraz daha anlamlandırabiliyordu aklında. Belki daha sonra Claire Went'e her şeyi anlatacaktı. Kendi hatasını, abisinden habersiz dışarı çıkmasını bile umursamayacak ve Allen'ın en iyi arkadaşının ona olan güveninin sarsılmasına neden olacaktı. Ama şu anda umrunda değildi. Yağmurun yüzüne hafif hafif, onu serinletmek istermiş gibi vurmasına aldırmadan içinde yanmış olan ateşe bir kere olsun karşılık vermeyi istedi. Claire'in onu öptüğünde verdiği tutkulu karşılıkta bir şeyler bulmuştu. Nasıl bir şey olduğunu bilmiyordu, ama bu kız ona karşılık verdiğinde, onun bir anlığına kendisinin olmasını istemişti. Sadece kendisinin. Yağmurun hafif damlaları çevrelerinde dans ederken Claire'in etrafında, avını süzen bir avcı gibi dolanmaya başladı. Hareketleri dikkatli ve temkinliydi, avını korkutup kaçırmak istemezdi. Dikkatli haraketlerle, sanki sadece havadan bunaknış gibi, gömleğinin düğmelerini açtı. Beyaz gömlek bir dakika sonra yere süzüldü. Bir süre, çok kısa bir süre daha tur attı, genç cadının kaçıp gitmesini istemiyordu. Sonra bir anda Claire'in üstüne atladı ve kızın kollarını kavradı, sertçe kendine çekti ve bir kez daha öptü. Aslında onu itecek mi diye görmeye çalışıyordu bir yandan, ama bir yanı da bunu önemsemiyordu.

Konu: Geri: İlk Heyecan Çarş. Eyl. 09, 2009 12:57 pm

Nereye cisimlendiklerini anlaması birkaç saniyesini aldı genç kadının. Almanya… Kara orman… Claire gibi biri için bile tehlikeli olduğunu söylerdi abisi hep. Ama genç cadı bu tarz ayrıntıları pek takmadığı için, ara sıra gelirdi buraya. Düşüncelerine umursamazca burun kıvırıp aptal kurdu süzmeye başladı. Neden buraya cisimlendiklerini anlamıyordu Claire. Ne yani? Bulanık dedi diye onu öpücükle cezalandıran adam burada ne yapacaktı? Sevişerek sağlam bir ders mi verecekti yani? Çehresine yapışan soğukluk şimdi bedenini usulca sarıyor ve küçümseme dolu bakışları kurda sabitleniyordu. Etrafında daireler çiziyordu Allen şimdi. Yağmurun yüzüne yapıştırdığı saçlarını sabırsızlıkla geriye doğru savuşturdu genç cadı. Yağmur tembel tembel toprakla buluşurken, hafif bir rüzgar saçlarının uçuşmasına neden oluyordu. Toprağın kokusu ciğerlerine dolarken tiksintiyle burun kıvırdı genç cadı. Went’in biricik kurdu gömleğinin düğmelerini usulca çözmüştü. Ve rüzgarın dokunuşuyla yere savruldu beyaz gömlek. Allen’ın bakışlarında anlamsız bir ifade vardı ve genç cadı artık sıkılmaya başladığını hissediyordu. Meydan okurcasına kurda bakarken, Allen aniden yaklaşıp sertçe kendine çekmişti genç cadıyı. Claire eline sağlam bir koz geçireceğini anlayınca lezzetle yaladı dudaklarını.Allen’ın tutkulu öpücüğüne kısa bir süre karşılık verdikten sonra, rahatsız edici soğuk bir kahkaha attı. Genç adamın kollarında savrulan bedenini yavaşça geri çekip alay dolu bir tınıyla araladı dudaklarını. “ Ne istiyorsun Allen? “ Yüzünü yalayan şeytanca gülümseme dudak kıvrımlarında takılı kalmıştı. Kurt adama hızla yaklaşıp kilitledi vücudunu. Ellerini kurdun çıplak gövdesinde gezdirirken fısıldamaya devam etti. “ Tatlı kurt. “ gövdesinde dolanan elini genç adamın boynuna doğru sürükledi ve kendine çekip sertçe öptü. Eğlenceli olabilirdi aslında tüm bunlar. Tutku… Sadece oyundu genç cadı için. Asla daha fazlası olmamıştı bu his… Ama şuan önemli olan bu değildi. Şimdi yaşananların ne kadarının işine yarayacağıydı. Bedenini usulca ıslak çimlerin üzerine bırakırken tek eliyle onu kavrayan kurdun eşliğinde yerdelerdi şimdi…

Konu: Geri: İlk Heyecan Çarş. Eyl. 09, 2009 3:00 pm

Bir anda deli gibi hızlanmaya başlamış olan nefesi kalbinin ritmiyle buluştu ve ortak bir düzeyde atmaya başladılar. Öpücüğüne karşılık verdiği anda dünya durmuştu sanki. Allen bu tarz şeyleri hissetmesini anlayamıyordu, bu küçük şey nasıl bir anda kanını kaynatabilmişti? Belki de aynı soruları kendine sorduğundan dolayı Claire bir an için geri çekildi ve buz gibi bir duştan farksız olmayan bir kahkaha attı. Bunu sevmeye başlamıştı genç kurt. 'Ne istiyorsun Allen?' Cevap olarak Allen sadece boğazından gelen derin bir hırıltıyla karşılık verdi. Arzu, tutku, vahşi bir heves... Bütün bu duygular şimdi karışmıştı bu hırıltının içine. Claire'in eli gövdesinde gezinmeye başlarken o usulca kızın kulak memesini kemirdi. Birbirlerine bu kadar yakınlaşabileceklerini düşündüğü yer yüzündeki en son insanın kokusunu büyük bir iştahla içine çekerken bir elini kızın beline doladı. Biraz daha baskın bir tutkuyla öpüşmeye başladılar. Allen kızı yavaşça yere yatırdı ve yağmur hızını artırmadan, aynı ılıklıkla üzerlerine ve çevrelerine dağılırken vücudunu genç cadının minyon bedenine siper etti. Aralarında hiçbir engel yoktu şu anda. İkisi de istiyordu. Bu tutkuyu seve seve kabullenmişlerdi. Islak dudaklarını, boynundan başlayarak kızın vücudunda gezdirmeye başladı, yağmurla sırılsıklam olmuş olan yüzünü onun göğsüne, karnına bastırdı. İkisinin de bütün arzusu tek bir yerde son bulurken, tekrar, ihtirasla öptü kızı. Başka bir şey düşünemiyordu şu anda, Went, görevi, bütün dünya... Sadece Claire'e odaklanmıştı şu anda, sadece o vardı. O ormanda ne kadar kaldıklarının hesabını tutamamıştı Allen o gün. Ama hayatına yön vermeye başlayacak olan bir duygu alevlenmeye başlamıştı içinde. Claire'e olan saplantısı...

Konu: Geri: İlk Heyecan Çarş. Eyl. 09, 2009 3:41 pm

Titreyen bedeni zevkten kıvranıyordu. Allen’ın kokusu tüm vücuduna asılı kalmıştı artık. Ama umursamıyordu genç cadı. İstemişti ve her zamanki gibi istediğini alıyordu. Bundan fazlası değildi şimdi bedenini sarmalayan. Genç adamın dokunuşları sayesinde düşüncelerinden sıyrılması çok olay olmuştu. Anın tadını çıkaracaktı sadece. Elleri vücudunda dolaşıyor ve genç cadı şehvetle gözlerini yumuyor , dudaklarını ısırıyordu. Claire Allen’ın zevkten kasılan vücudunu tamamiyle hissedebiliyordu. Onu çenesini tutup hızla kendine doğru çekti ve daha büyük bir hazla öptü. Artık nefes nefese kalmıştı. Genç adamın düzensiz soluğuysa boynuna istemle yayılıyordu. Claire bedenini serbest bıraktı ve yakışıklı büyücünün tüm vücuduna arzuyla dokunmasının tadını çıkardı. Genç cadıysa savunmasız bir şekilde hafifçe titriyordu. Ama bu hazdan sıyrılması çok kolay olmuştu. Genç adamın üzerine çıkıp son tek şehvetle öptü. Ama artık tüm isteğini kaybetmiş hatta sıkılmaya başlamıştı. “ Çok kolaysın Allen. “ dedi alay kokan bir ses tonuyla ve hızla kalktı kurdun üzerinden. Umursamaz tavırlarla üzerini giyinip terden sırtına yapışan saçlarını geriye doğru savurdu ve artık zerre kadar ilgisini çekmeyen kurda bomboş –gerçek anlamda bomboş- bakarak tek kaşını kaldırdı. Sesindeyse soğukluk kol geziyordu. Tınısına saklanan alaycılıkta cabasıydı… “ Went merak etmiştir.Kalmak içinde bir sebebim olmadığına göre? Selamını söylerim tatlım, hoşça kal. “ Allen’ın konuşmasına fırsat vermeden pis bir kahkaha atıp cisimlendi. Hala hafifçe çiseleyen yağmurun bastırdığı bir ‘pop’ sesiydi sadece geride bıraktığı. İtalya’daki malikanenin önünde belirdiğindeyse, aklında Allen’dan eser yoktu. Gereksiz anılarını da gerisinde bırakmanın hoşnutluğuyla karanlık gecenin buğusunda gözden kayboldu. Önemsiz bir adam, önemsiz bir tutku… Sadece bundan ibaretti yaşananlar. Fazlası değil…

Konu: Geri: İlk Heyecan Perş. Eyl. 10, 2009 8:02 am

'Çok kolaysın Allen. Went merak etmiştir.Kalmak içinde bir sebebim olmadığına göre? Selamını söylerim tatlım, hoşça kal.' Allen hiçbir şey söylemeden onun hazırlanmaya başlamasını ve sonra da çekip gitmesini izledi. Rüzgarın geride bıraktığı uğultuyu dinlerken hafifçe kaşlarını çattı ve kendi kendine, onun kalmasını sağlamayı isteyip istemediğini sorguladı. Sonuç olarak bunu yapabilecek kadar güçlüydü, ve istediğinde çok daha vahşi olabilirdi. İçinde bir parça, Claire'e saplantı yapmaya başlamış olan parça, kızı durdurması gerektiğini söylüyordu. Başka bir parça ise bunun ilk ve son olmadığını, ilerde bu küçük aptalı durdurabilmek için yeterince zamanı olacağını söylüyordu. Kalkıp kendisi de giyinmeye başladığında yaşadıkları küçük kaçamakta kalmıştı aklı hala. Kendi kendine sırıttı. Biraz önce kendisine 'çok kolay' olduğunu söyleyen Claire, bu küstahlığının sonuçlarını önceden tahmin edemeyecek kadar kendini beğenmişti. Went'e fazla güveniyor, kendisini, Allen'ı ise fazla hafife alıyordu. Kendi şımarıklığını ve zaafını, başkalarında gördüğü zayıflıklarla örtmeye çalışıyordu. Gömleğini üzerine geçirirken ıslık çalmaya başlayan Allen buna biraz bile olsa sinirlenmemişti. İlerde genç cadının onu sinirlendirmek için eline bir sürü fırsat geçecek gibi görünüyordu. Bu hakkı ona tanımamak büyük haksızlık olurdu. Keyifli bir şekilde gömleğinin son düğmesini de ilikledikten sonra yere düşmüş olan asasını eline aldı ve ağarmakta olan gökyüzüne son bir kez baktıktan sonra, içinde insanlığa ait olan bölüm hala Claire'de takılıp kalarak kendi etrafında döndü ve hafif bir pop sesiyle havaya karıştı.

Rp bitmiştir...