Tesadüf

Konu: Tesadüf Paz Ağus. 30, 2009 8:48 am

Oliver yaz tatili için doğup büyüdüğü yere; İtalya'ya geri dönmüş ve tatilini orada geçirmişti. Hogwarts'ın açılmasına az bir süre kala bütün işlerini halletmek için çabalamış ve en nihayetinde profesör kadrosunu eksiksiz bir şekilde yoluna koymuştu. Seçtiği tüm profesörler alanlarında çok başarılı insanlardı. Oliver bunun verdiği huzur ve mutlulukla, tüm yazın yorgunluğunu atmak üzere İtalya'daki beğendiği bir restoranta gitmişti. Oraya her gitmesinde farklı farklı anıları canlanıyordu gözünün önünde. Ailesiyle birlikte geçirdiği mutlu zamanlar, arkadaşlarıyla birlikte yedikleri akşam yemeklerinin ardından yapılan hoş sohbetler... Bunları şimdi ne kadar da çok özlüyordu; aslında buraya gelmesi ona mutluluk ve huzur vermesi kadar eski anıları hatırlamasından ve şimdi onları ne kadar çabalasa da yapamayacağı anıların aklına gelmesinden dolayı ona gelen sıkıntı bu hoşnutluğu biraz olsun gölgeliyordu. Pencereden dışarı baktığında güneşin dünyayı aydınlatmak için saçtığı son huzmeler restorantın karşısındaki yola vuruyor, ağaçlarla birlikte bütünleşip gölgelik alan yaratıyordu.

Ağustos ayının sıcak ve kavurucu günlerinde bu gölgeler hiç de fena olmuyordu doğrusu. Oliver cam kenarından yolu seyrederken kapı açıldı ve restoranta yeni bir müşteri geldi. Oliver gözlerini ağaçların arasından sızan güneşin yaptığı manzaradan alamadı ve bu yüzden gelen müşteriye de bakma tenezzülünde bulunmadı. Güneş iyice batmaya başlayınca Oliver başını çevirip şöyle bir restoranta göz gezdirdi. Restorant çok büyük olduğundan her ne kadar kalabalık olsa da nezihliğini bozmadan insanlara huzur vermeyi sağlayabiliyordu, bu yüzden kimse yeni gelen müşteriden rahatsızlık duymuyordu. Oliver restorantı süzmeye devam ederken gözü bir masaya takıldı. İlerideki masalardan birinde hoş bir bayan, tüm zarafeti ve güzelliğini sergileyerek masasında oturmuş soluklanıyordu. O da tıpkı Oliver gibi yemek yemeye gelmişti, -Oliver bu düşüncenin bir an için ne kadar saçma olduğunu düşündü. Restorant'a başka ne için gelinirdi ki?- o da solulanırken etrafını seyrediyordu. Oliver onun yüzünü dikkatle inceledi, yüzü hiç de yapancı gelmiyordu; kahverengi dalgalı saçları ve güzelliği ona Hogwarts yıllarında tanıdığı birini hatırlatmıştı. Daha sonra iyice o yüzü aklına getirdi ve onun bu bayan olduğuna karar verdi. Sandalyesinden nazik bir haraketle kalktı ve ardından bayanın oturduğu masaya doğru ilerlemeye başladı. Yavaş ve emin adımlarla ilerliyordu restorantın içinde, kendini belli edebilecek kadar yakışıklıydı Oliver. Üzerinde mugglelar tarafından dikkat çekmemesi için pelerin yoktu, çok klasik olmayan spor bir giyim sergilemişti bugün. Daha sonra masanın önünde tanıdık bulduğu hoş bayanın önünde durdu ve "Afedersiniz acaba sizi bir yerden tanıyor muyum?" dedi ve ardından konuşmasına devam etti. Nazik ve kendinden emin bir ses tonuyla "Adınız.. Yanlış hatırlamıyorsam Regina'ydı?" dedi soru sorarcasına ve ardından ondan gelecek yanıtı bekledi...

Konu: Geri: Tesadüf Paz Ağus. 30, 2009 10:31 pm

Regina o gün İtalya' nın tarihi yerlerini gezmişti. Çok etkilenmişti ve tekrar görmek istemişti ama zamanı yoktu. Güneş batmaya başlamıştı. Maccheroni' ye gitmeye karar verdi, yine sevdiği yerlerden biriydi. İçeri girdiğinde etrafın kalabalık olduğunu gördü ama müşteriler oldukça sakin gözüküyordu. Regina boş bir masaya oturdu, menüye elini uzattığında bir adamın bakmakta olduğu gördü. Gülümsemeden edememişti. Gözlerini zorla menüye çevirdi. Dikkatini toplamakta zorlanıyordu, vazgeçmişti. Bir süre sonra menüyü bıraktı ve etrafına bakınmaya başladı. Bir ses duyarak irkildi. Bir adam "Afedersiniz acaba sizi bir yerden tanıyor muyum?" diye sordu. Regina bakışlarını ona çevirdi, şaşırmıştı. Bu Hogwarts' taki Oliver Whisper' dı. İkisi aynı binadaydı ama Oliver bir yaş büyüktü. Regina onu hatırlamamasına bozulmuştu ama bir şey söylemedi. Oliver sözlerine devam etti "Adınız.. Yanlış hatırlamıyorsam Regina'ydı?" dedi. Regina gülümseyerek "Evet. Oliver' dı değil mi?" diye sordu. Oliver' ın hala ayakta olduğunu gördü. Regina "Oturmaz mısın?" diye sordu. Oliver sandalyeye yavaşça oturdu, Regina ise Oliver' ı inceliyordu. Uzun ve zayıftı. Spor giyinmişti ve güçlü görünüyordu. Açık kahverengi saçları kısaydı ve gözleri kahverengiydi. Regina ona bakarken göz renginin değiştiğini farketti. Mutlu olunca göz rengi onun isteği dışında değişirdi, neden mutlu olduğunu anlamak zor değildi. Eski bir arkadaşla karşılaşmak. Kahverengi gözleri birden maviye dönmüştü, Regina etraftaki Mugglelar değiştiği anı farketmesin diye gözlerini kırpıştırdı. Oliver' a baktığında ise Regina' ya baktığını gördü.

Konu: Geri: Tesadüf Ptsi Ağus. 31, 2009 5:45 pm

Oliver ona yönelttiği sorunun cevabını fazla beklemeden almıştı. Regina "Evet. Oliver' dı değil mi?" dedi soru sorar bir edayla. Oliver ise sadece kafa sallamakla yetindi, olduğu yerde öylece dikilip karşısındaki bayanı seyrederken Regina'nın ona başka bir soru sorduğunu anladı ve o da sorusuna karşılık masadan bir sandalye çekti ve oturdu. Oliver sandalyeye yerleştiğinde Regina'nın gözleri parlıyordu, Oliver bir daha baktığında ise Regina'nın göz rengi değişmişti. Oliver onun bu hareketinden Regina'nın bir Metamorfmagus olduğunu anlamıştı. Onun göz renginin değişmesinin sebebini anlayamamıştı ama mutlu olduğu her halinden belliydi. Oliver hiçbir şey yapmıyor, yalnızca Regina'yı seyrediyordu. Daha sonra Regina'ya baktı ve "Görüşmeyeli epey bir zaman oldu." dedi lafa girmeye çalışırcasına ve ardından konuşmasına devam etti; "Neler yapıyorsun? Çalışmaya başladın mı?" dedi sakin bir sesle. Daha sonra Regina' ya baktı ve onun öğrencilik yıllarını hatırladı. Çalışkan biriydi ve derslerini hiç aksatmazdı. Tabi Oliver bunu net bir şekilde bilmiyordu ama Ortak Salon'daki hararetli çalışmalarından bunu anlayabilmişti. Oliver öğrencilik yıllarında ondan hoşlanmıştı ama Regina onunla aynı sınıfta olmadığı için bunu söyleyecek fırsatı ve cesareti bulamamıştı kendinde. Ama şimdi bunu hiç utanmadan söyleyebilirdi, eskiden Oliver'ın çok gereksiz davranışları olabiliyordu. Mesela Regina'yı görünce arkadaşlarının ona söylediklerini duymaması, kitaplarını düşürmesi, vs. sıralanabilirdi. Fakat büyüyüp olgunlaştıkça bu davranışlarının gereksizliğini anlaması geç olmamış ve kendine gelebilmişti. Oliver düşüncelere dalmış düşünürken Regina'nın hala sorusuna cevap vermediğini fark etti.

Konu: Geri: Tesadüf Salı Eyl. 01, 2009 4:20 am

Oliver "Görüşmeyeli epey bir zaman oldu." dedi. Yedi yıl olmuştu, bu Regina' ya bayağı uzun gelmişti. Regina " Yedi yıl oldu. " dedi. Oliver devam etti. "Neler yapıyorsun? Çalışmaya başladın mı?" diye sordu. Regina duraksamıştı, Oliver' ı seyrediyordu. Öğrenciyken ondan hoşlanmıştı ama Oliver' a ondan bir yaş büyük olduğu için bunu söylemeye cesaret edememişti. Regina " Üç yıl önce St Mungo' ya girdim. Bu yıl ise baş şifacı oldum. Sen çalışıyor musun? " diye sordu. İşinde hızla yükselmişti, çünkü bunu severek yapıyordu. Okulda ise zeki ve çalışkan bir öğrenciydi. Tam olarak popüler olmamıştı ama kendi çevresinde popülerdi. Bir grupla gezdiğini anımsıyordu. Hogwarts' tan nefret etmişti, hatta bir kere kaçmaya çalışmış ama yakalanmıştı. Şimdi ise oraya dönmek istiyordu. Yaptığı hatanın sonucunda da Ravenclaw' dan otuz puan düşürmüşlerdi. Regina ise utancından baloya katılmamış ve yatakhaneden ancak arkadaşı sayesinde çıkabilmişti. Arkadaşı sonradan Regina' yı tüm okula rezil etmişti ve sonrasında Regina onunla görüşmemeye başlamıştı. Regina menüyü eline aldı ve bakmaya başladı. Şimdi dikkatini verebiliyor ama gözlerinin üzerinde olduğunu bilmekten rahatsız oluyordu. Menüyü kapadı ve " Peki nasıl gidiyor? Sen neler yapıyorsun? " diye sordu. Doğrudan Oliver' ın gözlerinin içine baktı. Bir sevgilisinin olup olmadığını merak etti ama sormadı. Oliver konuda konuşmak istemeyip, sinirlenip gidebilirdi. Regina ağzını açmamaya karar verdi. Oliver' ın vereceği cevabı beklemeye koyuldu. Ortamın biraz gergin olduğunu düşünüyordu.

Konu: Geri: Tesadüf Çarş. Eyl. 02, 2009 1:09 am

Oliver ondan gelecek yanıtı beklerken Regina sorusuna cevap vermiş ve Oliver'ın karşısına yeni bir soru sunmuştu. Oliver onu izlemekten kendini alamıyordu; çekiciliği baş döndürücüydü. Oliver onu bir veelaymış gibi seyrediyordu. "Ah ben çalışıyorum elbette." dedi gülümseyerek ve ardından konuşmasına kaldığı yerden devam etmek için Regina'yı seyrederken sulanan ağzını yeniden açtı. "Hogwarts'ta. Müdür oldum; ama aynı zamanda profesörlükte yapacağım, ne de olsa anlarım bu işlerden" dedi ve onu izlemeye devam etti. Regina'ya ne profesörü olduğunu söyleme gereği duymadı çünkü zaten bunu tahmin edebilecek kadar tanıyordu Oliver'ı. En azından Oliver böyle olmasını umuyordu. Onu seyrederken kendinden geçip animagusuyla ona saldırabilirdi ve eğer böyle bir şey olursa hem çok dikkat çekerdi hem de Regina' yla bir daha görüşemezdi. Kendini sandalyeye zor sabitliyor ona sarılmamak için zor tutuyordu. Belki Oliver'ın gerginliğinden belki de başka nedenlerden olsa gerek ortam epey bir gerginleşmiş ve sessizleşmişti. Bu sessizliği bozan Oliver'ın bu masada olmasının sebebi olan kişi yani Regina oldu. " Peki nasıl gidiyor? Sen neler yapıyorsun? " diye sordu Oliver'a. Oliver hemen cevap verdi; "Ah, ne yapabilirim ki? İtalya'da gezip dolaşıyorum. Yalnızlık böyle bir şey olsa gerek; bunu hissetmemek için de gezmek gerek." dedi, bu sözlerinde yalnız ve bekar olduğunu anlatmaya çalışır bir eda vardı. Ardından Regina'ya baktı ve "Çok güzelsin" dedi. O kadar sessiz bir şekilde söylemişti ki bunu duyup duyamadığını kestirememişti Oliver. Ardından konuşmasına devam etti. "Londra'ya ne zaman dönüyorsun, belki beraber gidebiliriz?" dedi soru sorarcasına ve ondan gelecek yanıtı bekledi. Ne kadar da isterdi onunla beraber, baş başa bir yolculuk yapmayı. Ama böyle güzel biriyle kim istemezdi ki yolculuk yapmayı?

Konu: Geri: Tesadüf Çarş. Eyl. 02, 2009 3:13 am

Regina konuşmanın ilerleyen zamanlarında Oliver' ın Hogwarts' ta müdür olduğunu öğrendi. Aynı zamanda profesörlük de yapıyordu. Elbette tılsım profesörüydü, bunu Oliver' ı az çok tanıyan herkes tahmin edebilirdi. Her zaman tılsıma karşı bir yakınlığı olduğunu biliyordu Regina. Ortam sessizleşmişti. Havada bir gerginlik vardı. Regina bunu bozmak için " Peki nasıl gidiyor? Sen neler yapıyorsun? " diye sordu. Oliver onu hiç bekletmeden cevap verdi. "Ah, ne yapabilirim ki? İtalya'da gezip dolaşıyorum. Yalnızlık böyle bir şey olsa gerek; bunu hissetmemek için de gezmek gerek." dedi. Regina bunu duyduğunda havalara uçacak gibi oldu. Oliver yalnızdı, Regina buna o kadar sevinmişti ki. Oliver ise çok sessizce bir şeyler söyledi. "Çok güzelsin" Regina gülümsedi ve "Teşekkür ederim." dedi. Bunu tıpkı Oliver gibi kısık bir sesle söylemişti. Aynı zamanda mutluluğun getirdiği heyecanın çenesine vurmaması için çalışıyordu. "Londra'ya ne zaman dönüyorsun, belki beraber gidebiliriz?" diye sordu. Regina haftanın sonunda İngiltere' ye dönüyordu. Eğer Oliver da o zaman dönüyorsa beraber dönebilirlerdi. Bu Regina' nın hoşuna giderdi. Regina "Bu haftanın sonunda dönüyorum. Eğer sen de dönüyorsan olur." dedi. Onun da dönecek olmasını istiyordu. Onun cevabını beklerken etrafı seyretmeye başladı. Artık hava kararmıştı. Yavaş yavaş insanlar gelmeye başlıyordu. Kısa sürede tüm masalar dolmuştu. Regina masanın üzerinde ellerini birbirine kenetledi ve Oliver' ın cevabını beklemeye başladı.

Konu: Geri: Tesadüf Çarş. Eyl. 02, 2009 3:32 am

Regina'nın yüzünde bir mutluluk ifadesi belirmişti ve bu ifade Oliver'ın cevabın olumlu olabileceğini anlamasını sağlamıştı. O bunu anlayıp idrakına vardığı sırada Regina dudaklarını araladı ve konuştu. "Bu haftanın sonunda dönüyorum. Eğer sen de dönüyorsan olur." demişti öneri sunar bir edayla. Oliver bu cevap karşısında ne diyeceğini bilemiyordu; aslında Londra'ya dönmesi için iki hafta daha vardı önünde ama sırf Regina için Londra'ya geri dönebilirdi. Mutluluktan yerinde duramıyordu ve Oliver'ın bu teklifi reddedebilme gibi bir alternatifi yoktu. Bu muhteşem bir fırsattı; Regina ile tatil dönüşü ayrı bir macera fikri kulağa hiç de kötü gelmiyordu. Dönerken yollarının üstündeki her müzeyi ziyaret edebilirlerdi, sık sık duraksayıp anında Londra'ya gitmek yerine birlikte vakit geçirebilirlerdi.. Oliver hayaller denizine dalmıştı; düşündüğü ne kadar da güzel olurdu ama belki Regina bu şekilde yolculuk etmeyi reddedecekti. Oliver ona açılıp açılmaması konusunda kararsız kalmıştı yine öğrencilik yıllarındaki gibi.. Daha sonra onun suratını inceleyen Regina'ya dönüp "Ah evet. Bende bir haftaya kadar gitmeyi planlıyordum" dedi gülümseyerek, ne kadar da yalancıydı; aynı zamanda sevdiği insana sadık... Yüzünde güller açıyordu Oliver'ın adeta, daha sonra sandalyesinden nazikçe bir hareketle kalktı ve masanın diğer ucunda oturan Regina'nın sandalyesinin yanına gitti. Evet, bunu yapacaktı; demin yapmaktan çekindiği şeyi yapmayı planlıyordu şimdi. Peki bir anda ne olmuştu da değiştirmişti fikrini? Olumlu cevap alması ona bir cesaret vermiş olmalıydı. Ardından Regina'nın sandalyesinin yanında diz çöküp masadan onun ince uzun parmaklı narin elini havaya kaldırdı ve usulca öptü. "Seni seviyorum Regina." diyebildi sadece ve ardından onun elini sımsıkı tuttu. Başka hiçbir şey diyemezdi; şuan heyecandan kalbi küt küt atıyordu. Regina'nın vereceği tepkiyi çok merak ediyordu...

Konu: Geri: Tesadüf Çarş. Eyl. 02, 2009 6:09 am

Regina "Bu haftanın sonunda dönüyorum. Eğer sen de dönüyorsan olur." dediğinde Oliver birden gülüvermişti. Regina cevabını bekliyordu ama Oliver dalıp gitmişti. Bir süre sonra gülümsedi ve "Ah evet. Bende bir haftaya kadar gitmeyi planlıyordum" dedi. Regina neden ülkesinde daha fazla kalmadığını merak etti. Bunu sormaya niyeti yoktu. Oliver’ ın fikrini değiştirmesini istemezdi. Oliver her zamankinden mutlu görünüyordu. Her zamanki gülümsemeden farklıydı bu. Sanki çok istediği bir şeye kavuşmuş gibi. Yerinden kalktı ve Regina’ nın sandalyesinin yanına geldi. Regina’ yı oldukça şaşırtarak yere çöktü ve onun elini tuttu. Regina ne diyeceğini tahmin ediyordu. Eline nazikçe bir öpücük kondurdu ve elini sıkıca tuttu. "Seni seviyorum Regina." dedi. Yüz ifadesi umut doluydu. Regina ise o kadar mutluydu ki yüz ifadesinin şeklini bile bilmiyordu. Sonunda sevdiği adamın onu sevdiğini öğrenmişti. Bu onun için harikaydı, hiç bu kadar mutlu olup olmadığını bilmiyordu. Bir şey düşünemez olmuştu. Parmakları soğumuştu, heyecandan olmalıydı. Oliver’ a doğru eğildi ve ”Bende seni seviyorum Oliver. dedi. Bunu fısıltı şeklinde söylemişti ama Oliver’ ın duyduğundan emindi. Sesinin daha yüksek çıkmasını isterdi ama yapamamıştı. Gülümsedi, içinden kahkahalar atmak geliyordu. Midesi kasılmıştı, iki büklüm olmamak için kendini zor tutuyordu. Oliver’ ın yüzüne yaklaştıkça kalbinin daha hızlı atmaya başladığını farketti ve onu öptü. Ne yaptığının farkında bile olmamıştı. Yüzü kızardı ve Oliver’ ın ne diyeceğini düşünmeye başladı.

Konu: Geri: Tesadüf Çarş. Eyl. 02, 2009 6:33 am

"Bende seni seviyorum Oliver" demişti Regina fısıltı halinde. Oliver onun bu sözü bu şekilde söylemesinden hoşlantı duymuş ve kalbi küt küt atmaya başlamış, yerinden sökülür gibi olmuştu. İkisininde yüzü gülüyor, kendilerini kahkaha atmamak için zor tutuyorlardı. Oliver kalbinin sesini dışarıdan duyabiliyor Regina'nınkini de hissedebiliyordu. Oliver'ın sımsıkı tuttuğu eller -Regina'nın zarif elleri- şimdi buz kesmişti adeta. Oliver onun neden üşüdüğünü anlayamamıştı ama daha sonradan heyecandan olabileceği ihtimali geldi aklına. Şuan hiçbir şey düşünemiyordu. Ardından Regina'nın ona doğru yaklaştığını gördü; Oliver ne olduğunu anlayamamıştı. Kalbi yerinden fırlayacakmış gibi atarken Regina'nın sıcak nefesini teninde hissetti ve ardından dudaklarını aralayıp Oliver'ınkine değdirdi. Oliver bir an şaşırmıştı; çünkü bunu Regina'dan beklemiyordu, o hep hanım kız olarak bilinirdi. Oliver'da onunla aynı hareketi yaptı ve dudaklarını zarifçe onunkilere değdirdi ve ufak bir öpüşmenin ardından Regina geri çekildi. Oliver buna üzülmüştü ama restorantta olduklarını hatırlaması pek uzun sürmemişti. Onun öpücüğü Oliver'a o kadar çok mutluluk vermiştiki bu an hiç bitmesin istiyordu. Ardından Regina'ya baktı; yüzü elma gibi kıpkırmızı olmuş, Oliver'dan bu yaptığı davranıştan dolayı gelecek tepkiyi bekliyordu. Oliver ise hafifçe ayağa kalktı ve hemen masanın yanındaki sandalyeyi çekti; oturduğunda Regina ile aynı hizadaydı. Ona doğru yaklaştı ve usulca "Regina... Sen harikasın" dedi ve ardından onu boynundan öptü. Parfümü ve teni o kadar uyumlu olmuşlardı ki Oliver büyülenmişti adeta. Bu kokudan kendini ayırdı ve "İstersen Londra'ya daha erken dönebiliriz" dedi ve ondan gelecek tepkiyi bekledi...

Konu: Geri: Tesadüf Çarş. Eyl. 02, 2009 11:32 pm

Regina geri çekildi. Ne yaptığının farkında olmamıştı ama gerçekten mutlu olduğu hissediyordu. Oliver’ ın ne diyeceğini merak ediyordu. İkisi de yıllardır söyleyemedikleri şeyleri söylemişlerdi birbirlerine. Oliver ayağa kalktı ve sandalyesini Regina’ nın yanına çekti, yerinde oturdu. Regina gülümsüyordu. Oliver Regina’ ya yaklaştı ve "Regina... Sen harikasın" dedi. Yavaşça Regina’ nın boynuna eğildi ve onu öptü. Dudakları Regina' nın teni değdiği zaman Regina gözlerini kapadı. ”İstersen Londra’ ya daha erken dönebiliriz.” dedi Oliver. Londra’ ya daha erken mi dönmek? Ah, bu Regina’ nın kesinlikle reddedeceği bir şeydi. Elinde olsa sürekli İtalya’ da kalırdı. Londra’ nın boğucu havasına dönmeyi hiç istemiyordu. Regina masum bir şekilde Oliver’ a baktı ve ”Hayır, haftanın sonuna kadar kalacağım.” dedi. Şaşırmıştı, kaşları havaya kalktı. İkisi de konuşmuyordu, Regina Oliver’ ın elini tutmuş öylesine oturuyordu. Daha doğrusu Londra’ ya dönünce ne yapacağını planlıyordu. Doğrudan eve gidecek ve ailesini görecekti. İki gün sonra da büyücülerin oturduğu yer olan Hogwarts’ ın yakınlarındaki Hogsmade’ e gidecekti. Belki de kararını değiştirir, Diagon Yolu’ na giderdi. Oraya zaman buldukça gidiyordu. Büyülü eşyalar içinde kendini oldukça mutlu hissediyordu. Sonra etraftan gelen insanların sesiyle kendine geldi. Bir kadının çocuğa bağırma sesiydi. Zavallı çocuk, diye düşündü. Oliver’ ın neden erken dönmek istediğini merak etti ya da bunu gerçekten isteyip istemediğini. ”Erken mi dönmek istiyorsun?” diye sordu.

Konu: Geri: Tesadüf Perş. Eyl. 03, 2009 12:15 am

Oliver sorusunu yönelttiğinde Regina ona baktı ve ”Hayır, haftanın sonuna kadar kalacağım.” dedi. Bu tepkisi üzerine Oliver şaşırmaktan kendini alamamıştı; ne kadar çabuk cevap vermişti, üstelik biraz ters bir cevaptı. Oliver daha sonra hiçbir şey demeden oturdu. Bu anın güzelliğini bozmak istemezdi doğrusu; restoranta yeni müşteriler gelmeye devam ediyor, boş masalar da doluyordu. Daha sonra bir kadın hiddetle bir çocuğa bağırmaya başladı. İnsanlar ne olduğunu anlayamamıştı ve Oliver bu davranış üzerine kadına nefretle baktı. Ardından Regina'nın sesini kulaklarında hissetti. Oliver onu dinlemeye başladı. ”Erken mi dönmek istiyorsun?” diye bir soru yöneltti, hayret eder bir edayla. Oliver uzunca bir süre bu soruyu düşündü; aslında iki hafta daha burada geçirecekti, şimdi ne olmuştu da erkenden gitme fikrini yöenltmişti. Oysa ki İtalya'da yapılabilecek o kadar çok şey varken. Regina ile birlikte her yerin altını üstüne getirebilirlerdi. Daha sonra dudaklarını araladı ve usulca konuştu. "Hayır. Ben, sen belki erken dönmek istersin diye söylemiştim." dedi ve ardından devam etti. "Burada sıkılmayız; her gün senle gezeriz bir yerleri. Sana gezdiririm İtalya'yı." dedi ve ardından onun tepkisine baktı. Daha sonra uzaklardan bir garsonun onlara doğru yaklaştığını gördü Oliver, hemen yerinden kalktı ve sandalyesini eski yerine koyup oraya yerleşti. Garson onlara geldi ve ne istersiniz diye sordu. İkiside siparişlerini verdikten sonra yemeklerini yemek için beklemeye koyuldular. Oliver ara ara onu izliyordu. Ardından konumaya başladı. "Londra'ya erken gitmeme fikrini düşününce daha mantıklı; gitseydik senle ayrı ayrı kalmak zorunda olacaktık." dedi Oliver gülümseyerek ve ardından onun tepkisini ölçmeye çalıştı.

Konu: Geri: Tesadüf Perş. Eyl. 03, 2009 5:01 am

Regina Oliver' ın da bağıran kadına nefretle baktığını gördü. Oliver’ ın neden erken dönmek istediğini merak etti ya da bunu gerçekten isteyip istemediğini. ”Erken mi dönmek istiyorsun?” diye sordu. Oliver' dan gelecek cevabı bekledi. Oliver "Hayır. Ben, sen belki erken dönmek istersin diye söylemiştim. Burada sıkılmayız; her gün senle gezeriz bir yerleri. Sana gezdiririm İtalya'yı." diye cevapladı. Regina hiçbir şey söylemedi sadece gülümsedi. İtalya' yı çoktan gezmişti ama bir daha gezmek onun için bir zevkti. Hem de Oliver' la birlikte. Regina başını diğer tarafa çevirince bir garsonun gelmekte olduğunu gördü. Oliver sandalyeden hızla kalktı ve eski yerine geçti. Garson yanlarına gelince ne istediklerini nazikçe sordu. İkisi de siparişlerini verdiler. Garson hızlı adımlarla yanlarından ayrıldı, ikisi de sessizdiler. Ortamın bu kadar dolu olmasına rağmen huzurluydu. Oliver konuşmaya başladı "Londra'ya erken gitmeme fikrini düşününce daha mantıklı; gitseydik senle ayrı ayrı kalmak zorunda olacaktık." dedi. Regina küçük bir kahkahayla birlikte Evet, kötü fikirdi. dedi. "Londra' yı sevmiyorum ayrıca." demeyi unutmadı. Herkese mutlaka bunu bir kere söylerdi. Hiçbir zaman oradan ayrı kalınca ne kadar üzüleceğini bilmezdi ki. Yaşamadan anlayamazdı. Londra dışında en uzun okul için bulunmuştu. Diğer zamanlarda ancak bir ya da iki ay boyunca nefret ettiği sevilesi Londra' dan ayrı kalmıştı. Londra' nın onun için ifade ettiklerini anlamıyordu. Garsonun nazik sesi yeniden duyuldu. Siparişleri gelmişti, Regina yeniden gülümsedi. Yemeğini yerken arada bir Oliver' a bakıyordu.

Konu: Geri: Tesadüf Perş. Eyl. 03, 2009 5:32 am

Oliver'ın sözü üzerine Regina ufak bir kahkaha patlatıp ona bu fikrinin daha iyi olduğunu onaylayan bazı sözler söylemişti. Oliver onu izledikçe daha da seviyor, ona tutkuyla bakıyordu. O sözünü bitirir bitirmez biraz önce iki aşığın siparişini alan garson yeniden masalarına geldi fakat bu defasında önünde bir yemek arabası da vardı. Yemekleri muazzam bir şekilde servis ettikten sonra masadan ayrıldı. Oliver yemeğe başladı nazikçe; Regina'da aynı şekilde yemeğe başlamıştı. İkisi birlikte yemekleri yemeye koyuldular; Oliver yemeğini beğenmişti ve karşısındaki bayanın suratına baktı; acaba o beğenmiş miydi? Oliver onun damak tadından pek anlamazdı; çünkü onunla okul yıllarında aynı masada fazla bulunmazlardı. Oliver genelde Tılsım Profesörünü en iyi gören yere oturup yemeğini yerken profesörün koltuğunda kendini görüp şehvetle yerdi yemeğini. Regina ise kafasına göre takılır, en rahat yer neresiyse oraya geçerdi. Oliver yemek yerken çok nadir ona bakardı.

Düşüncelerinden sıyrılıp İtalya'ya, yemek yedikleri hoş ve nezih restoranta döndürebilmeyi başardı kendini. Regina yemeğinden bir parça daha alırken Oliver da onunla aynı şeyi yaptı ve o da yemeğine devam etti. Restoranttaki diğer müşterilerinde yemekleri gelirken kokular birbirine karışmış, ağır ama hoş bir koku meydana gelmişti. Oliver bu kokudan rahatsız olmak yerine kokuya hayran kalmıştı. Önündeki kadehten bir yudum aldı ve ardından Regina'ya baktı. Yemek yerken bile zerafetini korumayı başarıyor; Oliver'ı alt üst eden güzelliğinden hiç taviz vermiyordu. Oliver ona hayranlıkla bakarken kadehten ağzına dökülecek olan içecek gömleğinin üzerine dökülmüştü. Vücudunda beliren soğukluk onu kendine getirmiş ve gömleğine bakakalmıştı. "Kahretsin!" dedi biraz kızgın, biraz ise muzip bir şekilde. Regina ona bakıp gülmeye başladı. Oliver ise hemen masadan peçete aldı ve gömleğindeki lekeyi temizlemeye çalıştı; fakat daha sonra bıraktı, çünkü bunu büyüyle halledebilirdi. "Güzelliğin başımı döndürdü; üstüme döktüm." dedi gülümseyerek ve ardından Regina'nın yemeğinin yanında duran zarif eli hafifçe kaldırdı ve ufak bir buse kondurdu. Onunla yaşadığı bu anların güzelliğini hiçbir şeye değişemezdi...

Konu: Geri: Tesadüf Paz Eyl. 06, 2009 3:34 am

Garsonun nazik sesi yeniden duyuldu. Siparişleri gelmişti, Regina yeniden gülümsedi. Yemeğini yerken arada bir Oliver' a bakıyordu. Birlikte hiç yemek yememişlerdi. Regina arkadaşlarıyla istediği yere otururdu. Oliver ise tılsım profesörünü en iyi göreceği yere geçerdi. Kimse anlamazdı ama Regina farketmişti. Yemekte sürekli tılsım profesörüne bakar dururdu. Yemek ise gerçekten lezizdi, Regina tadını sevmişti. Regina' nın burnuna bir sürü koku geliyordu. Haşlanmış sebzeler, etler gibi... Oldukça hoş kokuyordu ve insanın daha çok acıktırıyordu. Tüm dikkatini yemeğine vermişti ama Oliver' ın sinirli sesiyle kendine geldi. "Kahretsin!" demişti, kendisini birden sandalyesinin gerisine fırlatmıştı ayrıca. Regina bakınca Oliver' ın gömleğinin ortasındaki kırmızı lekeyi gördü. Tüm kadeh boşalmış olmalıydı. Birden gülmeye başlamıştı şimdi de. Komik olmadığını bildiği halde kendini gülmekten alıkoyamıyordu. Oliver ise eline peçete almış gömleğindeki lekeyi temizlemeye çalışıyordu. Regina ona 'büyü ile halledebilirsin' der gibi bakınca elindeki peçeteyi bıraktı. "Güzelliğin başımı döndürdü; üstüme döktüm." dedi. Regina kaşlarını havaya kaldırdı ve her zamanki bilmiş ses tonuyla "Demek ki yemek yerken bana bakmamalısın." dedi. Oliver ise Regina' nın elini yeniden havaya kaldırdı. Dudaklarını eline değdirince Regina' nın midesindeki kelebekler yeniden havalanmıştı. İkisi de yemeklerine devam ettiler. Bittiğinde Regina saatine baktı ve saatin dokuz olduğunu gördü. Kalmak isterdi ama gitmesi de lazımdı. Yorucu bir gün olmuştu. Aklına Oliver' la yürüyüşe çıkma fikri geldi, ne kadar da güzel olurdu. Nazik bir biçimde lafa başladı. "Yürüyüşe çıkmak ister misin? Harika olur." dedi. Reddetmeyeceğini biliyordu ama masum ifadeyi yüzünden silmedi. Oliver' ın cevabını bekledi.

Konu: Geri: Tesadüf Paz Eyl. 06, 2009 5:54 am

"Demek ki yemek yerken bana bakmamalısın." dedi Regina kaşlarını kaldırıp bilmiş bir ses tonuyla. Oliver şöyle bir etrafa bakındı ve dikkatini çeken bir bayana gözünü dikti. Regina'ya ne demek istediğini Regina da anlamıştı o da. Ardından tekrar masaya döndü ve yemeğini yemeye devam etti. Muazzam yemeklerle karınlarını tıka basa doyurduktan sonra masada oturup dinlenmeye devam ediyorlardı. Birbirlerini seyrediyorlar; fakat hiçbir şey söylemiyorlardı. Oliver için hava hoştu, çünkü Regina'yı seyretmek ona doyum veriyor, huzura kavuşuyordu adeta. Okul zamanlarında ortak salonda ödev yaparken onu seyretmek de tıpkı şimdiki gibi harika oluyordu Oliver'a. O dersine adapte olmuş ödevini yaparken -hatta bazen sinirlenip elini alnına koyduğunda- Oliver ona hayran kalıyor; sinirli anlarından bile mutluluk duyuyordu. Uzunca süre birbirlerini seyrettiler fakat daha sonra Regina konuşmaya başladı tatlı bir ses tonuyla. "Yürüyüşe çıkmak ister misin? Harika olur." dedi, bu ses tonunun nedeni bunu yapmayı çok istemesinden kaynaklı olduğunun göstergesi olarak düşünüyordu Oliver ve bu yüzden onu kırmamak için onun bu teklifini kabul etmeye karar verdi. "Sen iste. Hadi çıkalım." dedi gülümseyerek ve ardından sandalyesinden kalkıp onun yanına gitti ve elinden tuttu. Restorantın kapısından dışarı çıkarken elini sımsıkı tuttu ve yanağına ufak bir buse daha kondurup kendilerini İtalya'nın müthiş sokaklarına bıraktılar...

Rp Bitmiştir...